Aslında
annemin şaşkınlıkları ve espri bombardımanı daha Antalya`dan yola çıkarken
başlamıştı. Dedim ya teşhisim Antalya`da konmuştu ve Ankara`ya detayları
öğrenmek için gidiyorduk(teşhisimle ilgili anılarımı da ilerleyen sayfalarda
anlatacağım). Çantalarımızı verirken kafamı bagaj kapağına çarptığımda benden
çıkması gereken “ah” sesi annemden çıkmıştı. Koltuğuma otururken kafamı yukarıdaki
rafa çarptığımda da ses gene annemden çıktı, Ankara`ya geldiğimizde bagajımızı
alırken kafamı gene bagaj kapağına çarptım -sonuçta dengesiz dengesiz
yürüyordum- ve bu sefer annemden sert ve farklı bir ses çıkmıştı;
“Çok sağlam bir şeymiş gibi sağa sola vurup durma şunu!..”
 |
| Benim Müteahhitler |
Yorumlar
Yorum Gönder