Hakan ALGAN Kitapları

  ... Bu gün bir belgesel seyrettim. İngıliz yapımı. Adamlar kalkmış, gelmiş, adım adım ülkemizi gezmiş. Bir, iki bölüme de sığdıramadıklarından anladığım kadarıyla altı, yedi bölüm çekmişler.. Neredeyse bir tek "ölenlerden cennete gideceklerin gelecekleri yer burası" demedikleri kaldı.  Ne yalan söyleyeyim, gezip gördükçe benim de aklına ister istemez; "öldüm de cennete mi düştüm?" diye sormaķ geliyor. Bu vatandi. Tüm eleştrılerıme rağmen, zor bir anında da, yanında bulabileceğin kişiler arasında; belki de ailenden önce komşun gelir. Yabancı birisi geldiğınde de kendisini ülkesinden daha rahat hissedecebileği misafirperverliği görür. Bu da millet işte. Kıymetini bilelim, bilmeyenlere bildirelim. Hakan Algan

Çeşit çeşit gözlük var. Yakını gösteren, uzağı gösteren, güneşten, ışıktan gözlerimizi koruyarak görmemizi kolaylaştıran, gördüklerimizin sarsntısını yumuşatmak için amortisörlü olan. suyun altında rahat görebilmemiz için denizde kullanılanını. Hepsinin amacı da görmemizi kolaylaştırmak. Şayet görmek istiyorsak. Ama bir benim istediğimden yapmadılar. İnsan sesini görüntüye çeviren.Bazı durumlar da var ki, görmek istemeyiz. Genelde sevdiklerimizin kusurları ya da yaptıkları yalnışlardır bunlar. Görmemiz için hangi merceği verirlerse versinler göremeyiz. Çünkü böyle durumlarda gözler, beyin, mantık devreden çıkar ve gözü çıkasıca duygularımızla bakarız. Bu sevdiklerimiz karşı cins olduğu gibi, tuttuğumuz takım, sempatizanı olduğumuz siyasi partiler ve benzerleri olur. İşte konu onlar olunca sahtekâr dediğimiz duygular devreye girip, gözlerimizi kapatır ve bir çok kusuru görmemizi engeller. Sonuçta birbirimizi kırmaktan bile çekinmeyiz. Artık görüntüleme teknolojisinin bu kadar ilerle