Hakan ALGAN Kitapları

... Ne de güzeldi küçükken, Acıdığında bit yerimiz, yanıbaşımızdaydı ilk yardımımız. Nasıl olduğunu bilmezdik ama Dinerdi acımız. Öpünce anamız. Ne de güzeldi küçükken, ihtiyaç duyunca paraya, Dibimizde dururdu kasamız. Nereden geldiğini sormazdık ama, Cebimize koyardı harçlığımızı babamız. Ne de güzeldi küçükken, Acıktığında karnımız, Yanımızdaydı ekmekle salçamız. Ne de güzeldi küçükken, Düşünmeden kartopu oynardık Hasta olur muyuz diye, Şimdi düşünür olduk Ne yaparsak geri gelir Hor kullandığımız o yıllar...

... Milyonlarca kişi hiç görmediği birisi için nasıl gözyaşı döküp özler diye düşünen varsa bu gün saat 09:05'te televizyon karşısına geçsin. Bu gün ailemizin en büyük ferdinin ölüm yıldönümü. Çocuğu var mıydı diye soranlar Türkiyenin güncel nüfusuna bakıp kaç evladı olduğunu görebilir. Bazısı hain evlat olmak üzere o kadar çocuğu var. Emanetin emin ellerde. RAHAT UYU... Hakan Algan

... TEŞEKKÜRLER HAYAT İyiyi öğrenmem ıçin kötüyü göşterdığinden Aydınlığı öğrenmem için karanlığı gösterdiğinden Huzurun değerini öğrenmem için huzursuzluğu gösterdiğinden Sağlığın değerini öğrenmem için hastalığı gösterdiģjinden Barışın değerini öğrenmem için savaşı gösterdığınden Varlığın değerini öğrenmem için yokluğu gösterdiğinden Teşekkürler hayat Hakan ALGAN

... Dalyaya bir kaldı. Bu gün etti doksandokuz. Harika bir duygu, müthiş bir gurur. Bu cennet vatanda özgürce yaşamamız için ulu önder gazi Mustafa Kemal Atatürk'ün ışığını takip ederek, canını veren tüm şehitlerimize Allah rahmet eylesin. NİCE DALYALARA ULAŞACAĞINDAN ŞÜPHEM OLMAYAN TÜRKİYE CUMHURİYETİNİN 99. YAŞI KUTLU OLSUN... Hakan Algan

... Bazen susarak haykırırsın, Daha iyi duyurabilmek için Sesini, sevgini, nefretini. Görürsün ki, boşa harcamışsın, Vaktini, nefesini, kelimeleri. Çözüm buymuş dersin, Anlayınca karşındaki derdini. Şaşırırsın duyulunca, Sessizliğinden dökülen kelimeleri. Hakan ALGAN

... AV Görünce dayanamadı karşısında, Güçlüydü ondan aslında Çekerse tetiği, Havası olurdu Anlatırken nasıl öldürdüğünü kekliği. Umurunda bile değildi ki, Karda ne gezerdi öncekiler gibi. Bilemedi, hiç de düşünmedi ki Yavrularının karnını doyurmak için gezdiğini, Başkaydı bu işin keyfi, Adı avdı ama, Can almak zevkti onun için. Bir tane öldürmüştü ama, Hesap etmedi Öldürdügünü yuvadaki yem bekleyenleri. Hakan ALGAN

... Hayatın pahalılığından hepimiz şikayetçiyiz. Doğruda. Peki bedava olan ve en az gıdalar kadar faydası olanlardan yeterince faydalanıyor muyuz? Mesela hava Birkaç defa derin nefes alıp, üç saniye kadar nefesimizi tutup yavaşça verdiğimizde kalp atışlarını yavaşlattığını ve sakinleştirdiğini biliyor musunuz? Ya da güneşli bir günde yapacağınız bir yürüyüşün kan dolaşımını hızlandırarak bedeninize sağlayacağı faydayı? Deniz kenarında oturanlar daha şanslılar. Deniz kenarında bir bankta oturup, denizi seyrederek de özellikle zihninizi ve ruhunuzu dinlendirebilirsiniz. Belki karnınızı doyurmayacak ama ruhunuza ve bedeninize sağlayacağı faydayı da göz ardı edemeyiz. Nefes borumuza sayaç, bacaklarımıza da taksimetre takılmadan değerlendirmek gerek. Hakan Algan

... Ne için yaşarsın? Üç güniük dünyada. Gerek var mı? Para içın bu kadar yorulmaya. Uğraşır durursun Sahip olmak için makama. Ne işe yarar bunlar? Ulaşamazsan huzura... Hakan Algan

  ... Dünya nüfusunun 8 milyara ulaştığını düşünürsek, yalnızlığın tercih olduğunu tahmin etmek çok da zor değil. Gerek insanlardan ķaçıp yalnızlığı tercih etmiştir, gerekse yaptığı huysuzlukĺarla insanların kendisinden uzaklaşmasını sağlyarak tetcihini yaşıýordur. Biraz kendini kontrol etmeli bu kişi yalnız kalmak tercihi değilse. İlk seçenekte sorun yok. İkinci seçenekte insanlar onu yalnızlığa ittiğinden sorun başlar. En güzeĺi kulaklar biraz tıķalı yaşayabilmek gibi İşte o zaman tercihlerimizi yaşayabiliriz. Neticede hayat bizim,tercih de bizim olmalı. Ancak böylece herķes kendi tercihini yaşar. Hakan Algan

... Ben gittilten sonra, Sevda çalarsa kapını bir daha, Söylediklerini unutma bana. İnanmıyordun ya aşka. Bakmıyormuş dimi inanca. Ne kadar kapatsan da kapıyı camı, Kaçılmaz aşk yağmurundan, Girecek bir yer buluyor nasıl olsa. Ulaşıyor kalbe en sonunda... Hakan Algan

... Gül be kardeşim. Hiç mi sebebin yok? Görmüyor mu gözlerin? Sana inat neşeyle oynaşan kedileri, Ya güneşin aydınlattığı çevreni. Denizin mavisini, ağacın yeşilini. Duymuyor mu kulakların? Şarkısını kuşların. Hissetmedin mi hiç çimeni? Dolaşırken yalın ayak parkta bahçede. Vardır senin için de bir sebep. Yeterki gör be kardeşim... Hakan Algan

... Sonbaharda yere düşmemek için direnen yaprak misali, Direnmekti benimkisi. Sonu belli boşa kürek çekmekti belki. İçimde umut var oldukça, Çektim kürekleri Ellerim patlayasıya, Umudum yok olasıya. Patlayan eller oldu. Ümit kaybolmayınca. Eller iyileşirdi nasıl olsa. Yeterki tutunayım hayata, Kuyruğundan da olsa. Zaten yaprak da çıkmıyor mu Her baharda... Hakan Algan

... Memleket mayın tarlasına döndü. Attığımız her adımda patlama ihtimalimiz var. Haberleri seyrediyorum, yaratık karısını öldürüýor. Gazete okuyorum, herif kendisini sollayan aracın şoförünü öldürüyor. Herkes patlamaya hazır. Ne oluyoruz anlamıyorum. Az sakin olalım. Bunun için içme suyuna sakinleştiri koysak, millet çiçek gibi gezer, o da olmaz. Nasıl olacağını bilmiyorum ama kendimizi kontrol etmediğimize göre, bir şekilde bir şeyler yapmalı. Yoksa halkın kendi adaletini sağlamaya çalıştığı ilkel toplumlara döneceğiz. Eskiye özlem tamam da, bu kadar eskiye de gerek yok. Galiba en güzeli birbirimize saygı gösterirken, abartıp, milletin göreceği şekilde, "bakın böyle yapacaksınız" dercesıne yapmak gerekiyor. Hakan Algan

... Yine aylardan ekim. Sonbahar yaprağı gibiydin. Süzüldün gittin. Kimine göremelektin, Kimine göreyse göçmen kuşlar gibiydin. Bana göre artık ekimdin. Senede bir defa da olsa, Biliyordum gelecektin. Biz göremesek de, sen gelecektin. Herkes için sonbaharda çöken hüzün, Ümitti benim için güzün. Biliyorum avuntuydu bu. Unuturdum belki Gözümün önünden gitseydi yüzün. Her ekim bekledim belki görünür diye bugün. Ekim kızı, bu ekim de görünmedin... Hakan Algan